tępiciel

Mira otros diccionarios:

• tępiciel — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. i, rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek, który coś lub kogoś tępi, niszczy, zwalcza : {{/stl 7}}{{stl 10}}Był zaciekłym tępicielem zła. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• tępiciel — m I, DB. a; lm M. e, DB. i rzad. «ten, kto tępi, niszczy, zwalcza coś» …   Słownik języka polskiego

• ichneumon — m IV, DB. a, Ms. ichneumonnie; lm M. y 1. zool. «Herpestes ichneumon, ssak drapieżny z rodziny łasz, o ciele wydłużonym, nogach krótkich z silnymi, niewysuwalnymi pazurami, żyjący w północnej Afryce i Azji Mniejszej; bywa hodowany jako tępiciel… …   Słownik języka polskiego